BU SUALLARI ÖZÜMÜZƏ VERİRİKMİ?

Hər yerdə Ağanın izinin sorağını axtarırıqmı?

Hara getsək, harda olsaq hər zaman qəlbimizin bir yerində, hər an Ağanın xəbərini gözləyirikmi?

Görəsən dünya məşğuliyyəti başımızı qatanda, Ağanın intizarında olduğumuzu xatırlayırıqmı?

Hər hansısa bir hadisəyə şahid olduqda, Əhli-beytin (ə) səhnələrini bildiyimiz qədərincə yadımıza salırıqmı?

Əlimizə su aldıqda və onu içməyə hazırlaşdıqda, şəhidlər sərvəri İmam Hüseynin (ə) susuz körpələrini və qardaşı Əbəlfəz ağanın su dalınca gedib və qollarının qələm olduğunu yadımıza salırıqmı?

Və yaxud da yanmış qapı gördükdə anamız Fatiməyi-Zəhranı (s.ə) yadımıza salırıqmı?

Əlimizə gül alıb iylədikdə Ağamızın ətrini axtarırıqmı?

Qanadı sınmış quş görəndə İslam torpaqlarını yadımıza salıb, sonra isə bu qanadı sınmış quş kimi hürr olmadığımızı anlayırıqmı ?

Yoxsa ki, hələ bunları görəndə heç ağlımızdan belə keçirtmirik ki, nə üçün yaşayırıq. Nəyə görə İmam Hüseynin (ə) susuz qalmasını, şəhid olmasını, Əli Əsğərini, Əli Əkbərini, Rüqəyyəsini nə üçün qurban verdiyini araşdırmışıqmı?

Yoxsa hələ araşdırmamışıq?

Bəlkə də dünya başımızı o qədər qatıb ki, tarix qalsın bir yana, indiki dövrümüzdə olan bu qədər zülmlərə, haqsızlıqlara hələ də fikir vermirik? Yəmənin, Qəzzanın, Kəşmirin, Pakistanın, Fələstinin, Şuşanın və başqa İslam torpaqlarının nə vəziyyətdə olduğunu araşdırmırıq?

Günümüzün heç olmasa bir saatında da olsun, oturub xəbər xidmətlərindən, məlumat mərkəzlərindən, qəzetlərdən, saytlardan və s. ünvanlardan bu məsələləri öyrənirikmi?

Yoxsa ki, hələ bu qədər haqsızlıqlara susuruq?!

Görəsən daha nə olasıdı ki, biz ayılaq?

Məscid sökməkdən, azanlarımıza qadağa qoymaqdan, təhsil sahəsində ana və bacılarımıza yaradılmış bu qədər narahatçılıqdan başqa daha nə olmalıdı ki, biz özümüzə qayıdaq və Allahın dərgahında olduğumuzu anlayaq?! Özümüzü, öz durumumuzu islah edək ki, ətrafımızı da islah edə bilək? Bilək ki, bizdən soruşulacaq: qardaş və bacılarınıza edilən bu qədər haqsızlıqlar müqabilində siz bu dünyada nə etdiniz? Özünüzlə nə etdiniz, öz ətrafınızla nə etdiniz? Ətrafa bilik nurunu, mərifət nurunu saçdıızmı?

Biz gərək anlayaq ki, intizar saxlayırıq. Boynumuzda gündəlik vəzifələrimiz var. Göydən məgər daş yağmalıdır ki, ayılaq. Bərkədə bu olanlar bizim edə bilib və bilməyəcəklərimizin nəticəsidir...

Görəsən, elm və texnologiya dünyası olan çağdaş dünyada biz İslam üçün nə töfhələr vermişik, xalqımız üçün nə töfhələr vermişik ?

Yoxsa din, islam, Quran, namaz və s. kimi vacibatlar ancaq yas məclislərində, ancaq bayramlarda yadımıza düşür ki, bu gün bayramdır, gərək məscidə gedim bayram namazı qılım...

Görəsən onda necə müsəlmanıq ki, Peyğənbərimizin (s) bizlərə qoyub getdiyi əmanətlərlə belə davrandıq?!

Görəsən necə qardaşıq ki, qardaşımız əzab çəkəndə biz onunla heç maraqlanmırıq...

Amma biz evdə bir dolu dolab libasımız ola-ola saatlarla dünyanın ən bahalı dükanlarını gəzməyə vaxt tapırıq. Yaxşı vaxt tapırıq doslarımızla saatlarla mənasız, əhəmiyyətsiz mövzülardan danışaq. Biz vaxt tapırıq internet məkanından və yaxud da onlarla kino diskləri alıb hamısına bir gündə baxaq. Və bu səhifəni çox uzatmaq olar. Amma bu da israf olar.

Allah bizləri ən azı bir dəfə olsun bu suallarla yaşatsın. Amin!

Müntəzir,
“Dəyərlər”in oxucusu, 16 yaş