Bu günlərdə dinlədiyim bir mahnı məni bu yazını yazmağa təşviq etdi. İnsanda qeyri-ixtiyari hərbi duyğuları oyadan bu mahnı, bir neçə ay bundan qabaq şəhid olmuş Seyyid Mübariz haqqında idi. Və bu mahnıda bir çox mövzulara toxunulması diqqətimi çəkdi. Mövzu başdan-ayağa mlli ruhiyyədə düzəldilmişdi. Mahnının musiqisi də mahnı ilə həmahənglik təşkil edirdi. Mahnıda ana xətt kimi, Qarabağ məsələsinin həll olması üçün, bu torpaqların şəhid qanı ilə alına bilinəcəyi həqiqəti bizlərə çatdırılırdı və Şəhid Mübarizin öz hədəfə çatdığını bəyan edilirdi. Eyni zamanda, bir çox yatmışların Şəhid Mübarizin şəhid olmasından sonra ayıldığını bildirilirdi.
Bəli, bizim bir bağlanmayan və şəhid qanı ilə alınmayınca da bağlanmayacaq bir yaramız var. Bu yara - Qarabağ yarasıdır. Bu yara - torpaq hissi ilə yanıb-tutuşan analarımızın yarasıdır. Bəli, bəzilərinə adi görünən və bəzi yatmış düşüncələrin ayılması və torpaqların qaytarılması üçün şəhid qanı gərəkdir. Və bu şəhidlik məktəbi yalnız Əhli-beyt (ə) təfəkkürü ilə tərbiyə olunmaqla meydana gəlir və yetişir. Bundan əlavə, bir çoxlarımızın Şəhid Mübariz yadına saldı ki, Qarabağ bizim islam torpaqlarımızdır, bu torpaqlara biz sahib çıxmalıyıq. Biz bu torpaqların işğalına öz şəhid qanlarımız ilə cavab verməliyik. Və bu torpaqları yağı düşmənlərdən xilas etməliyik. Bu torpaqları bizim üçün amerkalı, ingiltərəli, fransalı, rusiyalı diplomatlar gəlib almayacaq. Bunu bizim Əhli-beyt (ə) tərbiyəsi ilə böyüyən və lazım gələndə şücaət göstərib öz qanı bahası ilə öz doğma torpaqlarını qaytarmağa hazır olan qəhrəman oğullarımız edəcəkdir. Və bu anlam olmadıqda, bir gün məmləkətin məscidini də bağlayacaqlar. Bəli, uşaqlarımız qəhrəmanlıq ab-havası böyüməyəndə, bir gün məmləkətdə hicab qadağa edənlər meydana çıxacaq. Və deyəcəklər ki, biz heç bir qayda tanımırıq və hicablı xanılmarı öz təhsil mərkəzimizə bıraxmırq.
Bəli, hələ dünyada və ya öz məmləkətimizdəki problemləri həll etmək qalsın bir yana, bəzən heç xəbərimiz nigarançılığımız belə olmur bu problemlərdən. Belə olduqda, biz dinimizə sahib çıxmadıqda, biz torpaqlarımıza sahib çıxmadıqda - onda bizim halal torpaqlarımızı “Artsax” da adlandıracaqlar, hələ cürət edib - necə ki, ediblər - müqəddəs Quranımızı da yandıracaqlar.
Bəli, ruhumu oxşayan həmin mahnıda bizlərə çatdırılır ki, torpaqların azad edilməsinin həyata keçməsi yolu yalnız və yalnız bir məktəbin məzunu olmaqdan keçir. Və bu məktəb hamıya tanışdır. Bu məktəbin qurucularından biri də Əbəlfəz ağadır (ə). Kərbəla şəhidi. İmam Hüseynin Ələmdarı. Və onun yetirməsi olan Şəhid Seyyid Mübariz, bu imtahandan çox məharətlə çıxır.
Buradan belə bir nəticə çıxır ki, Əbəlfəz ağanın (ə) məktəbinin bircə yetirməsindən erməni təcavüzkarları əgər belə qorxur və tir-tir əsirsə, bəs görəsən Əbəlfəz ağanın (ə) yüzlərlə, minlərlə yetirməsi ilə bir gün cəng meydanında üz-üzə gəldikdə, necə panikaya düşəcək, necə qoyub qaçacaq!
Bunu da nəzərə çatdırım ki, oxunan ilahidə Seyyid Mübarizin öz əziz ata-anasına yazdığı məktubun misraları da yer alır.
Amma elə şeytan qulları, zalımlar tapıldı ki, bu müəqddəs məktubu ixtisara almağa cəhd etdilər. Balaşsayağı bir sindromla, məktubda dinə-imana aid hissələri pozmağa çalışdılar. Bu hissələr onlarda niyə qıcıq yaratdı, niyə hürkütdü – sual olaraq qalır.
Bəli elələri tapıldı ki, Şəhid Seyyid Mübarizin yazdığı məktubda onları hürküdən-qorxudan cümlələri ixtisar edərək, öz telekanallarında oxudular. Bu ixtisarlardan bir neçə misranı nəzərə çatdırmaq istərdim. “Seyyid Mübariz” adından çəkindilər, çünki orda “seyyid” sözü var idi. Və bu da zalımları qorxudaraq ürkütdü. “Seyyid nəvəsi olaraq bunu etməliyəm” cümləsindən çəkindilər və bu kimi.
Sonra mahnıda vətən oğlunun qalxıb vətəni üçün döyüşməsinə bir növ çağrış hiss olunurdu. Sanki, neçə ildi öz qoynunda bəslədiyi balalarını cəngə çağırırdı. Və torpaqların alınması üçün hələ çox Mübariz kimilərin yetişməsinin vacibliyindən xəbər verirdi.
Və burada bir incə məqam var. O da bundan ibarətdir ki, Seyyid Şəhid Mübariz 22 il yaşadı, amma neçə nəslin işini gördü. Və bu da çox mühüm məsələlərdən biridi. O, Qarabağın həll olmama düşüncəsini, bütünü darmadağın etdi.
Allah Təala hamıya Əbəlfəz ağanın (ə) məktəbinin layiqli yetirməsi olmağı nəsib etsin! Amin.
Bəli, bizim bir bağlanmayan və şəhid qanı ilə alınmayınca da bağlanmayacaq bir yaramız var. Bu yara - Qarabağ yarasıdır. Bu yara - torpaq hissi ilə yanıb-tutuşan analarımızın yarasıdır. Bəli, bəzilərinə adi görünən və bəzi yatmış düşüncələrin ayılması və torpaqların qaytarılması üçün şəhid qanı gərəkdir. Və bu şəhidlik məktəbi yalnız Əhli-beyt (ə) təfəkkürü ilə tərbiyə olunmaqla meydana gəlir və yetişir. Bundan əlavə, bir çoxlarımızın Şəhid Mübariz yadına saldı ki, Qarabağ bizim islam torpaqlarımızdır, bu torpaqlara biz sahib çıxmalıyıq. Biz bu torpaqların işğalına öz şəhid qanlarımız ilə cavab verməliyik. Və bu torpaqları yağı düşmənlərdən xilas etməliyik. Bu torpaqları bizim üçün amerkalı, ingiltərəli, fransalı, rusiyalı diplomatlar gəlib almayacaq. Bunu bizim Əhli-beyt (ə) tərbiyəsi ilə böyüyən və lazım gələndə şücaət göstərib öz qanı bahası ilə öz doğma torpaqlarını qaytarmağa hazır olan qəhrəman oğullarımız edəcəkdir. Və bu anlam olmadıqda, bir gün məmləkətin məscidini də bağlayacaqlar. Bəli, uşaqlarımız qəhrəmanlıq ab-havası böyüməyəndə, bir gün məmləkətdə hicab qadağa edənlər meydana çıxacaq. Və deyəcəklər ki, biz heç bir qayda tanımırıq və hicablı xanılmarı öz təhsil mərkəzimizə bıraxmırq.
Bəli, hələ dünyada və ya öz məmləkətimizdəki problemləri həll etmək qalsın bir yana, bəzən heç xəbərimiz nigarançılığımız belə olmur bu problemlərdən. Belə olduqda, biz dinimizə sahib çıxmadıqda, biz torpaqlarımıza sahib çıxmadıqda - onda bizim halal torpaqlarımızı “Artsax” da adlandıracaqlar, hələ cürət edib - necə ki, ediblər - müqəddəs Quranımızı da yandıracaqlar.
Bəli, ruhumu oxşayan həmin mahnıda bizlərə çatdırılır ki, torpaqların azad edilməsinin həyata keçməsi yolu yalnız və yalnız bir məktəbin məzunu olmaqdan keçir. Və bu məktəb hamıya tanışdır. Bu məktəbin qurucularından biri də Əbəlfəz ağadır (ə). Kərbəla şəhidi. İmam Hüseynin Ələmdarı. Və onun yetirməsi olan Şəhid Seyyid Mübariz, bu imtahandan çox məharətlə çıxır.
Buradan belə bir nəticə çıxır ki, Əbəlfəz ağanın (ə) məktəbinin bircə yetirməsindən erməni təcavüzkarları əgər belə qorxur və tir-tir əsirsə, bəs görəsən Əbəlfəz ağanın (ə) yüzlərlə, minlərlə yetirməsi ilə bir gün cəng meydanında üz-üzə gəldikdə, necə panikaya düşəcək, necə qoyub qaçacaq!
Bunu da nəzərə çatdırım ki, oxunan ilahidə Seyyid Mübarizin öz əziz ata-anasına yazdığı məktubun misraları da yer alır.
Amma elə şeytan qulları, zalımlar tapıldı ki, bu müəqddəs məktubu ixtisara almağa cəhd etdilər. Balaşsayağı bir sindromla, məktubda dinə-imana aid hissələri pozmağa çalışdılar. Bu hissələr onlarda niyə qıcıq yaratdı, niyə hürkütdü – sual olaraq qalır.
Bəli elələri tapıldı ki, Şəhid Seyyid Mübarizin yazdığı məktubda onları hürküdən-qorxudan cümlələri ixtisar edərək, öz telekanallarında oxudular. Bu ixtisarlardan bir neçə misranı nəzərə çatdırmaq istərdim. “Seyyid Mübariz” adından çəkindilər, çünki orda “seyyid” sözü var idi. Və bu da zalımları qorxudaraq ürkütdü. “Seyyid nəvəsi olaraq bunu etməliyəm” cümləsindən çəkindilər və bu kimi.
Sonra mahnıda vətən oğlunun qalxıb vətəni üçün döyüşməsinə bir növ çağrış hiss olunurdu. Sanki, neçə ildi öz qoynunda bəslədiyi balalarını cəngə çağırırdı. Və torpaqların alınması üçün hələ çox Mübariz kimilərin yetişməsinin vacibliyindən xəbər verirdi.
Və burada bir incə məqam var. O da bundan ibarətdir ki, Seyyid Şəhid Mübariz 22 il yaşadı, amma neçə nəslin işini gördü. Və bu da çox mühüm məsələlərdən biridi. O, Qarabağın həll olmama düşüncəsini, bütünü darmadağın etdi.
Allah Təala hamıya Əbəlfəz ağanın (ə) məktəbinin layiqli yetirməsi olmağı nəsib etsin! Amin.
Müntəzir,
“Dəyərlər”in oxucusu
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.